جاده مانده ست و من و این سر باقی مانده            رمقـی نیـست در این پیکـر بـاقی مانده

نخل ها بی‌سر و شط از گل و باران خالی            هیچ کس نیست در این سنگر باقی مانده

تـویی آن آتـش سـوزنـده خـامـوش شده            منم این سـردی خـاکـستـر بـاقـی مانـده

گرچه دست و دل و چشمم همه آوار شده            بـاز شـرمنـده‌ام از این سـر بـاقی مانده

روز و شب گرم عزاداری شب بوهاییم            من و این بـاغـچـۀ پـرپـر بـاقـی مـانـده

شعر طولانی فریاد تو کـوتاه شده است            در همین اسب و همین خنجر باقی مانده

پیشکش باد به یکرنگی‌ات ای مرد ترین            آخـرین بـیت در این دفـتر باقـی مـانـده

تا ابـد مردتـرین باش و علـمـدار بـمان            بـا تــوأم ای یـل نـام آور بـاقـی مــانـده